Sunday 7 November 2010

Η αθρώπινη φύση

Ήρτα να δω τον κουμπάρον μου τον Μάριον, την γεναίκαν του, τζαι την κόρην τους πον 2 χρονών τζαι 5 μηνών. Έχω την εντύπωσην ότι ώρες ώρες παρατηρώντας τα μωρά μαθαίνεις κάμποσα για την αθρώπινην φύσην.

Ήταν να πάμεν εις το πάρκον δαμαί δίπλα, εγώ, ο Μάριος τζαι το μωρόν, τζαι ήταν να έρτουν μαζίν μας ο γείτος του Μάριου με την κόρην του πον λλίον πολλά στην ίδιαν ηλικία. Στο πήαιννε τα μωρά ήταν μες το νάζιν τζαι την χαράν. Εβαστούσαν σιερούθκια, εγελούσαν, ετζιυλλιούνταν μες τα φύλλα, επαίζασιν με μιαν μάππαν που εφέραμεν μαζίν μας που έσσω, γεννικά πολύν παναΰριν. Το πάρκον εν πας σ'έναν ύψωμαν, οπότε έπρεπεν να ξεβούμεν τον ανήφορον τζαι ύστερα να κατεβούμεν. Ως τότε ούλλα καλά. Τα μωρά εσυνεχίζαν να παίζουν μεταξύν τους, επήαμεν τζαι στες σούσες. Ακόμα τζαι τα λεχούθκια της γειτονιάς που εκουρουπεθκιάζαν τζαιμαί που ήταν οι σούσες εφύαν διακριτικά μόλις είδασιν τα μωρά. Ο Μάριος εθώρεν τα μωρά να βαστούσιν σιέρκα, να παίζουν, τζαι έφκαλλεν τα φωτογραφίες.

Στην πολλήν την ώραν είπαμεν να στραφούμεν έσσω. Τα μωρά ήταν πιον ποσταμένα που το βούρα βούρα, τζαι στα μέσα της ανηφόρας η κόρη του γείτου πιάννει την μάππαν τζαι ανακοινώνει μας: "Mine!" All hell broke loose. Τούτον ήταν. Η κόρη του Μάριου αντιδρά τζαι λαλεί "No, mine!" Κλάμαν, φωνές, κακόν. Τατσιλλίκκιν του άλλου κόσμου. Ούτε πως πριν μιαν ώραν επαίζασιν μια χαρά, τζαι άμαν οι τζιυρούες ελαλουσαν "share" τα μωρά απλώνναν τα σιερούθκια τους τζαι εμοιράζουνταν μεταξύν τους το παιχνίδιν που είχαν. Τελικά ο γείτος έπιαεν τη μάππαν τζαι έβαλεν την μες την τσένταν του για να μεν έχουμεν τράβαλλα.

Συμπέρασμαν: Άμαν τα μωρά εποσταθήκαν τζαι ιδιοτροπέψαν ανακαλύψαν την έννοια της ιδιοκτησίας, τζαι επήαν περίπατον ούλλες οι ευγένειες τζαι καλωσύνες. Όπως είπεν τζαι ο Μάριος, όσον είχαν κοινόν συφφέρον να παν να παίξουν ήταν ούλλα μέλιν-γάλαν. Μόλις ιδιοτροπέψαν ετραβηχτήκαν στον εαυτόν τους τζαι αρκέψαν να διεκδικούν πράματα για λλόου τους.

O Rousseau είπεν ότι σε κάποιαν πρώιμην φάσην της αθρώπινης ιστορίας, ο πρώτος που εττέλιασεν έναν χωράφιν τζαι είπεν "τούτον εν δικόν μου" εδημιούργησεν την ιδιοκτησίαν. Εξίασεν να πει ότι πρέπει να ιδιοτρόπεψεν πρώτα.

2 comments:

  1. Tο περασμένο Σαββατοκυρίακο εβρέθηκα με κάμποσα δίχρονα τζιαι έκαμεν μου εντύπωσην ότι εν εμείραζουνταν τα παιχνίθκια... μια μάνα εξήγησεν μου οτι εν γάση που εμφανίζεται πιο μετα... αλώπωσ οι μιτσιές περνούν την τούνην φάσην τωρα...

    ReplyDelete
  2. Θωρώ το τζιαι εγώ με τα ανήψια μου. Εν πολλά ενδιαφέρον γιατί οι μητσιοι εν αντρέπουνται να απαιτήσουν πράματα. Συνήθως καταλήγει με τον χαμένο να φίρνεται που το κλάμα:)

    Πέρα όμως που τα μωρά, έσιεις απόλυτο δίκαιο. Το θέμα είναι να καταφέρνουμε να βρίσκουμε πάντα το κοινό μας συμφέρον και να συνεργαζούμαστε. Γιατί με το "mine" εν παμε μπροστά

    ReplyDelete